Μουσική από την Κωνσταντινούπολη διασκευασμένη για κανονάκι από το Μανώλη Καρπάθιο. Άλλη μια εξειδικευμένη έκδοση, με Πολίτικα τραγούδια δοσμένα σε βυζαντινή σημειογραφία, έρχεται να συμβάλλει στην εκπαιδευτική βιβλιοθήκη που αφορά το κανονάκι και όχι μόνο. Συρτά πολίτικα, αντικρυστά, επτάσημα, λυρικά , δεξιοτεχνικά, συνυπάρχουν και προσδίδουν ευχαρίστηση στη μάθηση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις '"Νεκτάριος Παναγόπουλος", Χαβρίου 3 Αθήνα, ΤΚ 10562, τηλ. 210 – 32248190.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Κυκλοφόρησε το καινούριο βιβλίο του Μανώλη Καρπάθιου με κλασικά έργα Ρωμηών συνθετών της Kωνσταντινούπολης, σε Βυζαντινή μουσική σημειογραφία και δακτυλοθετημένα για το κανόνι
Κεντρική Διάθεση: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Χαβρίου 3 - Αθήνα, TK 10562, τηλ. 2103224819
Δείγμα από το βιβλίο
Η νέα έκδοση του Μανώλη Καρπάθιου με τίτλο "Μουσική για κανόνι", περιέχει παραδοσιακά τραγούδια, σύγχρονες και κλασικές συνθέσεις, δακτυλοθετημένα για κανονάκι. Τα μέλη είναι τονισμένα σε βυζαντινή σημειογραφία. Κεντρική διάθεση, εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Χαβρίου 3 - Αθήνα, TK. 10562, Tηλ. 2103224819 |
Κυκλοφόρησε από τον μουσικό οίκο "ΖΑΡΑΝΙΚΑΣ" το πρώτο τεύχος του βιβλίου "ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΝΟΝΑΚΙ" που επιμελήθηκε ο Μ. Καρπάθιος σε συνεργασία με τον Χρήστο Χαλκιά.
Για πρώτη φορά εκδίδεται στην Ελλάδα βιβλίο με περιεχόμενα μουσικές ασκήσεις και μελωδίες που αφορούν το έγχορδο νυκτό όργανο κανονάκι.
Συγγραφείς του βιβλίου είναι οι καταξιωμένοι στο χώρο τους μουσικοί: Μανώλης Καρπάθιος και Χρήστος Χαλκιάς.
Καινοτομία στο βιβλίο αυτό είναι η αποτύπωση των ασκήσεων και των μελωδιών και στις δύο μουσικές γραφές: στην ευρωπαϊκή (πεντάγραμμο) και στην Βυζαντινή παρασημαντική.
Προλογίζει ο καθηγητής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Λάμπρος Λιάβας.
Το βιβλίο εκδίδεται από τον οίκο του εκδότη - μουσικού Χρήστου Ζαρανίκα και εγκαινιάζει μια σειρά εκδόσεων για τη μουσική της Ελληνικής Ανατολής.
Σελίδες του βιβλίου με βασικές ασκήσεις,
γραμμένες στην ευρωπαϊκή μουσική γραφή.
"ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΝΟΝΑΚΙ |
|
από τον πρόλογο του βιβλίου. |
|
Το κανονάκι είναι ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά μουσικά όργανα. Η ονομασία του φαίνεται ότι προήλθε από τον κανόνα του Πυθαγόρα, το μονόχορδο πειραματικό όργανο με τον κινητό «καβαλάρη», πάνω στο οποίο ο αρχαίος μαθηματικός και φιλοόσοφος καθόρισε για πρώτη φορά τις αριθμητικές σχέσεις που προσδιορίζουν τα μουσικά διαστήματα της οκτάβας. Γνωστό επίσης στην αρχαία Ελλάδα και με άλλες ονομασίες και παραλλαγές (τρίγωνο, επιγόνειο, μάγαδις κ. ά. -μια ολόκληρη οικογένεια από πολύχορδα όργανα, που συνετέλεσαν αποφασιστικά στην εξέλιξη της θεωρίας και της δεξιοτεχνίας στην ελληνική μουσική) πέρασε στα βυζαντινά χρόνια ως ψαλτήριο, που στις μικρογραφίες και τις τοιχογραφίες εμφανίζεται να παίζει πάντοτε ο βασιλιάς Δαβίδ. Με συγγενικές ονομασίες διαδόθηκε και στη μεσαιωνική Δύση (psaltery, canon, metzkanon κ. ά.) και στις Αραβικές χώρες της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και στην Τουρκία (qanoun) αλλά και μέσω της Ισπανίας ως τη Νότια Αμερική (salterio). Διακρίθηκε ως βασικό όργανο διδασκαλίας, χάρη στους κινητούς καβαλάρηδες που επιτρέπουν να παίζει όλα τα μικροδιαστήματα των παραδοσιακών τροπικών κλιμάκων, αλλά και ως όργανο σολιστικό, συνοδείας του τραγουδιού και μέλος στις ορχήστρες λαϊκής και έντεχνης παραδοσιακής μουσικής. Αυτή η μακραίωνη πορεία του οργάνου στον χώρο της ελληνικής μουσικής φάνηκε να απειλείται άμεσα γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν έφυγε ο Νίκος Στεφανίδης, ο τελευταίος μεγάλος δεξιοτέχνης του οργάνου- πρωτογενής φορέας της μουσικής παράδοσης των Ελλήνων της Ανατολής. Είναι όμως παρήγορο ότι εμφανίστηκε μια νέα γενιά μουσικών που ξανάπιασαν το νήμα, ξεκινώντας από την πολυεθνική παράδοση της Κωνσταντινούπολης (που συνδυάζει ρωμαίικα-βυζαντινά, αρμένικα, οθωμανικά και βαλκανικά στοιχεία) για να περάσουν ακόμη και στο νεότερο ελληνικό τραγούδι ( Δ. Σαββόπουλος, Ν. Ξυδάκης κ. ά.). Τα τελευταία χρόνια οι μαθητές στο κανονάκι αυξάνονται, παρόλες τις δυσκολίες τόσο στην τεχνική παιξίματος όσο και στην απόκτηση αξιόπιστων οργάνων από έμπειρους κατασκευαστές. Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα καλόδεχτες πρωτοβουλίες και προσπάθειες, όπως αυτή του Μανόλη Καρπάθιου και του Χρήστου Χαλκιά, για συστηματοποίηση και διάδοση της διδασκαλίας του οργάνου, με την εκπόνηση μιας σειράς από εγχειρίδια σ’ έναν χώρο όπου, έως σήμερα, υπάρχει πλήρης απουσία σχετικών εκδόσεων. Η χρήση της βυζαντινής παρασημαντικής όσο και της δυτικής σημειογραφίας επιτρέπει την πρόσβαση σ’ ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό δασκάλων και μαθητών, που θα επωφεληθεί από τη γνώση και την εμπειρία των δύο συγγραφέων, περνώντας σταδιακά από τις βασικές ασκήσεις και σπουδές του οργάνου σ’ ένα επιλεγμένο ρεπερτόριο, αντιπροσωπευτικό των διαφόρων παραδόσεων που καλύπτει στη μακραίωνη παρουσία του το κανονάκι: από τη λόγια βυζαντινή-μεταβυζαντινή μουσική και τους Ρωμιούς συνθέτες της Πόλης στο δημοτικό, λαϊκό αλλά και νεότερο ελληνικό τραγούδι. Σε μιαν εποχή που περνάμε πλέον από την προφορική παράδοση στη γραπτή διδασκαλία, εκδόσεις όπως αυτή είναι απολύτως αναγκαίες και πολύτιμες!.. ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ |
Σελίδες του βιβλίου με βασικές ασκήσεις, |